പേടികളിൽനിന്ന് രക്ഷപെടാനുള്ള ഒരു പരീക്ഷണത്തിൽ കൂടി പരാജയപെട്ടു.
ശോഭ സിറ്റിയിലെ 9 ഡി വിർച്ച്വൽ റിയാലിറ്റി എക്സ്പീരിയൻസ് വീണ്ടും എന്നെ ആ പേടിയുടെ മുഖം കാണിച്ചുതന്നു .
എപ്പോഴാണ് പേടി വല്ലാത്തൊരു ഭാരമായി അനുഭവപ്പെടാൻ തുടങ്ങിയതെന്ന് ഓർമ്മയില്ല
വല്ലാതെ പേടിച്ച ഓർമ്മയുള്ള അനുഭവം പറങ്കിമാവിന്റെ കൊമ്പു പൊട്ടി വീണപ്പോളാണ് .
സ്കൂൾ വിട്ടുള്ള വൈകുന്നേരങ്ങളിലാണ് പറങ്കിയണ്ടി പെറുക്കാൻ ഞാനും അച്ഛനും അമ്മയും അനിയനും പോയിരുന്നത് . കയറാവുന്ന മരത്തിന്റെ എല്ലാം മുകളിൽ കയറി കുലുക്കി പറങ്കിയണ്ടി വീഴ്ത്തുമായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം കുലുക്കുമ്പോൾ നിന്നിരുന്ന കൊമ്പ് പൊട്ടി താഴെ വീണു .ഞാൻ വേഗത്തിൽ മറ്റൊരു കൊമ്പിലേക്ക് കയറി മാറി താഴെ ഇറങ്ങി പക്ഷെ അന്നത്തെ ആ
പേടി ഉയരങ്ങളിൽ കയറുമ്പോൾ എന്റെ ഉള്ളിൽ വരും . താഴെ നോക്കുമ്പോൾ കൈ കാൽ വിറക്കും . കണ്ണടച്ചാലും ശരീരത്തെ മുഴുവനായി സ്തംഭിപ്പിക്കുന്ന എന്തോ ഒന്ന് പടർന്നു കയറും .
ജയന്റ് വീൽ എനിക്ക് പേടിയാണ്, വീഗാലാന്റിലെ റൈഡുകളും കാണുമ്പോൾ തന്നെ എന്റെ കാലിൽ വിറയൽ വരും
റോഡ് മുറിച്ചു കടക്കുമ്പോൾ , ഒറ്റക്ക് ഇരുട്ടത്ത് നടക്കുമ്പോൾ , നീന്തുമ്പോൾ അങ്ങനെ അങ്ങനെ പലതിനേയും എനിക്ക് പേടിയാണ്.
ശ്രമിക്കണം, വീണ്ടും ശ്രമിക്കണം, പേടിയെ പേടിപെടുത്താൻ പഠിക്കണം എന്ന് മനസിനെ പഠിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു- കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
*******
ഈ ബ്ലോഗിലെ മറ്റു മഹത്തര കൃതികൾ വായിക്കണം എന്ന് തോന്നിയാൽ ...
*******
Comments
Post a Comment